دلنوشته 1

پژوهشگران دانشگاه هاروارد در مطالعه‌ای ارتباط بین غذاهای فوق‌ فرآوری‌شده و افزایش خطر افسردگی را بررسی کردند.

این مطالعه آینده‌نگر (JAMA Network Open. 2023) بر روی شرکت‌کنندگان زن میانسال در میان پرستاران که از ابتدا بدون افسردگی بودند، بین سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۷ انجام شد. 

پژوهشگران داده‌های مربوط به هرگونه تغییرات در مصرف غذاهای فوق فرآوری‌شده توسط این افراد و اینکه آیا آن‌ها متعاقباً به افسردگی مبتلا می‌شوند یا خیر را تجزیه‌وتحلیل کردند.

نتایج، ۴۸۴۰ مورد افسردگی را نشان داد که بر اساس تجزیه‌وتحلیل‌ها کسانی که بیشترین مصرف غذاهای فوق فرآوری‌شده را داشتند، در مقایسه با کسانی که کمترین مصرف را داشتند، خطر بیشتری برای ابتلا به افسردگی داشتند.

همچنین مشخص شد که نوشیدنی‌های حاوی شیرین‌کننده‌های مصنوعی با خطر افسردگی در ارتباط هستند و کاهش مصرف غذاهای فوق فرآوری‌شده با کاهش خطر افسردگی مرتبط است.

اگرچه سازوکار پیوند این شیرین‌کننده‌ها و مواد فوق فرآوری‌شده با افسردگی ناشناخته است اما داده‌های تجربی نشان می‌دهد که شیرین‌کننده‌های مصنوعی انتقال پورینرژیک را در مغز تحریک می‌کنند، که ممکن است در فرایند بیماری‌زایی افسردگی دخیل باشد.

مولتی ویتامین: 

صبح و همراه با صبحانه

ویتامین سی: 

همراه با صبحانه یا ناهار

اسیدفولیک:

 نیم ساعت قبل از خواب

ویتامین‌های گر‌وه ب: 

قبل از صبحانه یا قبل از ناهار با شکم خالی

ویتامین‌های A, D, E و K:

 همراه با وعده‌های غذایی دارای چربی

آهن: 

یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد از غذا

(اگر معده حساسی دارید با یک وعده سبک مصرف کنید)

کلسیم: 

همراه با وعده غذایی

(همزمان با آهن یا زینک مصرف نشود)

زینک: 

همراه با وعده غذائی

شاید تا بحال متوجه شده باشید که آلرژی و حساسیت در چند وقت اخیر در کشورمان شایع شده و افرادی که حتی سابقه ی آلرژی نداشتند،از این مشکل شکایت می کنند.دراین پست قصد داریم اطلاعات هرچند اندک درمورد راهکار هایی ابتدایی که برخلاف مقدماتی بودن بسیار دانستن و عمل نمودن به آن ها ضروری است ، بپردازیم.

اگر آلرژی شما از نوع غذایی است:

1.شناسایی غذاهای آلرژی زا، اولین گام مهم، تشخیص و شناسایی غذاهایی است که آلرژی را در شما تحریک می کنند. با مراجعه به پزشک آلرژیست و انجام آزمایشات مناسب، می توانید غذاهایی که برای شما آلرژن هستند را شناسایی کنید و یک رژیم غذایی مناسب داشته باشید.

2.از دستورالعمل های خاص پخت و پز پیروی کنید .تا نتیجه ترکیبات حساسیت زا نباشد .مثلا اگر ماده ی غذایی که بدنتان نسبت به آن واکنش می دهد و آلرژیتان را شدت می بخشد در غذا ها استفاده نکنید یا اگر وجودش در غذا ضروری است؛ حدالامکان کمتر استفاده کنید .

3.از چینش مناسب سفره در هنگام خوردن استفاده کنید، به عنوان مثال، ادویه های حساسیت زا مثل انواع فلفل ها را ،در قسمت جداگانه ای قرار داده و با دست و ابزار جداگانه سرو کنید.

4.باید اطمینان حاصل کنید که همیشه برچسب مواد غذایی را بخوانید و مطالعه کنید تا مطمئن شوید که هیچ ماده ای که ممکن است آلرژی شما را تحریک کند در آن وجود ندارد.

5.در صورت سفارش غذا در خارج خانه، همواره به رستوران اطلاع دهید که شما دارای آلرژی هستید تا بتوانید گزینه ای مناسب برای خود انتخاب کنید.

6.در صورت لزوم همیشه داروی ضد آلرژی در دسترس داشته باشید. در مواقع ناگهانی، داشتن داروی ضد آلرژی به شما کمک می کند تا عوارض آلرژی را کنترل کنید.

7.در صورت سفر به خارج از کشور، قبل از سفر با هتل ها یا محل اقامت خود در مقصد تماس بگیرید و اطلاعات لازم را درباره غذا و مواد غذایی آن محل بگیرید.

8.همواره با پزشک خود در ارتباط باشید و از زیاده روی کردن در خوردن دارویی هایی همچون آنتی هیستامین پرهیز کنید.

زمانی كه ما دانشجوی پزشکی بوديم در بخش قلب استادی داشتيم كه از بهترين استادان ما بود.

او در هر فرصتی كه بدست مي آورد سعی می كرد نكته جدیدی به ما بياموزد و دانسته های خود را در بهترين شكل ممكن به ما منتقل می كرد.

او در فرصتهای مناسب، ما را در بوته "تجربه و عمل" قرار می داد.

در اولين روزهای بخش ما را به بالين یک مرد جوان كه تازه بستری شده بود برد.

بعد از سلام و ادای احترام، به او گفت:
اگر اجازه می دهيد اين همكاران من نيز قلب شما را معاينه كنند.
مرد جوان نيز پذيرفت.
سپس رو به ما كه تركيبی از كارآموز و كارورز بوديم كرد و گفت:
هر یک از شما صدای قلب اين بيمار را به دقت گوش كنيد و هر چه می شنويد روی تكه كاغذی يادداشت كنيد و به من بدهيد.
نظر استاد از اينكه اين شيوه را بكار می برد اين بود كه اگر كسی از ما تشخيص اش نادرست بود از ديگری خجالت نكشد.

هر یک از ما به نوبت، قلب بيمار رامعاينه كرديم و نظر خود را بر روی كاغذی نوشته، به استاد داديم.

همه مايل بوديم بدانيم كه آيا تشخيصمان درست بوده يا خير؟

استاد نوشته های ما را تک تک مشاهده و قرائت كرد. جوابها متنوع بودند. یکی به افزايش ضربان قلب اشاره كرده بود،
يکی به نامنظمی ريتم آن، يکی نوشته بود ضربانات طبيعی هستند، يکی ريتم گالوپ ضعيف شنيده بود، يکی اظهار كرده بود كه بيمار چاق است و صداهای مبهم شنيده ميشوند و يکی به وجود صدای اضافی در يکی از كانونها اشاره كرده بود.

استاد چند لحظه ای سكوت كرد و به ما می نگريست، منتظر بوديم تا يکی از آن نوشته ها را كه صحيح تر بوده معرفی نمايد.

اما با كمال تعجب استاد گفت:
متاسفانه همه اينها غلط است.
و در حاليكه تنها كاغذ باقيمانده دردست راستش را تكان می داد، ادامه داد:
تنها كاغذی كه مي تواند به حقيقت نزدیک باشد اين كاغذ است كه نويسنده آن بدون شک انسانی صادق است كه
می تواند در آينده پزشكی حاذق شود.

نوشته او را می خوانم، خودتان قضاوت كنيد.

همه سر پا گوش بوديم تا استاد آن نوشته صحيح را بخواند.

ايشان گفت:
در اين كاغذ نوشته متاسفانه به علت كم تجربگی قادر به شنيدن صدایی نيستم و در حاليكه به چشمان متعجب ما می نگريست ادامه داد:
من نمی دانم در حاليكه اين بيمار دكستروكاردی دارد، و قلبش در طرف راست قرار گرفته شما چگونه اين همه صداهای متنوع را در طرف چپ سينه او شنيده ايد؟

بچه های خوب من، از همين حالا كه دانشجو هستيد بدانيد كه تشخيص ندادن "عيب" نيست ولی تشخيص غلط گذاشتن بر مبنای یک "معاينه غلط عيب بزرگی محسوب ميشود و می تواند برای بيمار خطرناک باشد.

در پزشكی "دقت،" "صداقت،" "حوصله" و "تجربه" حرف اول را می زنند.

سعی كنيد با بی دقتی برای بيمار خود، تشخيص نادرستی ندهيد و يا برای او تصميمی ناثواب نگيريد.

در هر موردی "تشخیص منصفانه" باید داشته باشیم در این صورت قضاوت کمتری خواهیم داشت.